«الف » اسم پیشتر از «با»
بود بسیار ظاهر و پیدا

«بی » چو آمد پدید الف در بسم
مختفی گشت همچو جان در جسم

بود پیش از وجود خلق جهان
سر وحدت چنانکه بود عیان

حکم کثرت چو یافت وصف ظهور
سر وحدت شد اندر آن مستور

نور وحدت ز کثرت ظاهر
گر چه بس ظاهر است و بس قاهر

لیک شیطان به مکر و زرق و حیل
پوشد آن را ز دیده احول

اینست آن سر که سایلی آگه
از نبی در حروف بسم الله

چون ز نا بودن «الف » پرسید
گفت شیطانش از میان دزدیدن