چون رسید از خدا کتاب و رسول
آن برد پیشرفت وین به قبول

نزدند از سر فساد و غلو
کافران جز در عناد و عتو

و لقد جائهم من الانباء
کذبوها و صدقوا الاهواء

نیست گفتند صدق این روشن
پیش ما ان نظن الا الظن

هست اساطیر اولین به یقین
بلکه افک قدیم و سحر مبین

مؤمنان کرده در پیمبر روی
هم سمعنا و هم اطعنا گوی

به همه گفته هاش گرویده
حکم هایش همه پسندیده

آمنوا نقش لوح خاطرشان
عملوا الصالحات ظاهرشان

کرده ز آتواالزکاة سرمایه
وز اقیمواالصلاة پیرایه

توسن نفس را گرفته لگام
وز اتمواالصیام ساخته دام

کرده طی وادی لعل و لیت
گشته جازم به عزم حج البیت

حرکات همه موافق نقل
سکنات همه مطابق عقل

دایما فی السکون و الحرکه
کرده اخلاق نیک را ملکه

روز حشر از رسوخ آن ملکات
همه خیرات دیده و برکات

درجات بهشت و حور قصور
شربت زنجبیل یا کافور

طلح و سدر منضد و مخضود
ماء مسکوب و سایه ممدود

آن فرش وان نمارق و اکواب
وان سرر وان کواعب اتراب

فاکهات کثیر نامقطوع
که نباشد ز مستحق ممنوع

وان معد کرده چیزهای دگر
که نکرده گذر به قلب بشر

همچنین کل ما ینافیها
از درکهای نار و مافیها

همه اخلاق بوده و احوال
اثر فعل صادر از عمال

کرده آن را خدای عز و جل
در سرای دگر جزای عمل

بوده اینجا معانی پنهان
گشته آنجا ز جمله اعیان

بوده اینجا عوارض زایل
گشته آنجا جواهر کامل

داری اینجاش سنگریزه گمان
یابی آنجاش لؤلؤ و مرجان

اندر این نشئه سنگ خرد و خسیس
واندر آن گوهر بزرگ نفیس

این بود حال کافر و مسلم
که درین تنگ موطن مظلم