خواب مرگ و حیات بیداریست
صلح مرگ از حیات بیزاریست

می گریزی ز زخم نشتر مرگ
چه کنی روی در برادر مرگ

خواب دزدیست زندگانی کاه
نقد خود را ز دزد دار نگاه

مثلی روشن است بر که و مه
که سپردن به دزد کالا به

مگر این دزد ازان بود بالا
که سپردن توان به او کالا

باشد ای کرده رو به راه طلب
نیم عمر تو روز و نیمی شب

شب تو چون همه گذشت به خواب
عر تو نیمه شد به وقت حساب

بر تو خواهی دراز گردد روز
چیزی از شب بدزد و بر وی دوز

فی المثل گر شود ز عمر تو کم
روزی افتی میان غصه و غم

صد شب از عمر خویش کم کردی
غم آن از غرور کم خوردی

قصد شبگیر کن که بی شبگیر
نیست این راه انقطاع پذیر

شبروان را ز ره بریدن شب
گر چه باشد هزار گونه تعب

چون به منزل شتر بخوابانند
آن زمان مدح شبروی خوانند

انما السائرون کل رواح
یحمدون السری لدی الاصباح