هوش مصنوعی:
این متن شعری درباره نوشتن نامه‌ای عظیم‌الشأن توسط خواجه است که حاوی عقاید اسلامی به نظم درآمده است. این عقاید به گونه‌ای بیان شده‌اند که برای همه قابل فهم و حفظ کردن هستند و اهل سنت و دینداران ملزم به یادگیری آن‌ها هستند. شاعر با استعانت از خداوند متعال، این ابیات را املا می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل محتوای مذهبی و استفاده از زبان شعری نسبتاً پیچیده، برای کودکان مناسب نیست. نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند بهتر مفاهیم دینی و ادبی آن را درک کنند.
بخش ۱۷۷ - رجوع به آنچه پیش از این اشارتی به آن رفته بود
پیش ازین ذکر قاصد و نامه
زد به لوح بیان رقم خامه
نامه ای بود بس عظیم الشان
قرة العین خواجه مرسل آن
حاصل نامه آنکه می باید
چند بیتی روان به نظم آید
در بیان عقاید اسلام
کافی اندر بیان آن و تمام
آن عقاید که ضبطش آسان است
واندر آن خاص و عام یکسان است
هر که هست اهل سنت و دیندار
باشد او را ز حفظ آن ناچار
اینک آن را همی کنم املا
مستعینا بربنا الأعلی
زد به لوح بیان رقم خامه
نامه ای بود بس عظیم الشان
قرة العین خواجه مرسل آن
حاصل نامه آنکه می باید
چند بیتی روان به نظم آید
در بیان عقاید اسلام
کافی اندر بیان آن و تمام
آن عقاید که ضبطش آسان است
واندر آن خاص و عام یکسان است
هر که هست اهل سنت و دیندار
باشد او را ز حفظ آن ناچار
اینک آن را همی کنم املا
مستعینا بربنا الأعلی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۷۶ - قصه آن خرس که آبش می برد شخصی تصور کرد که خیکی است پر بار، رفت تا آن را بگیرد، خرس در وی آویخت، آن شخص به وی درماند، دیگری از کناره فریاد کرد که خیک را بگذار و بیرون آی. گفت من او را گذاشته ام او مرا نمی گذارد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
