هوش مصنوعی: پیرمردی هشتادساله از حکیمی درباره ضعف دندان‌هایش می‌پرسد و از مشکلات جویدن و هضم غذا شکایت می‌کند. حکیم پاسخ می‌دهد که پس از هشتاد سال، تنها راه حل جوانی است که ممکن نیست. او می‌گوید اگر بتواند چهل سال به عقب برگردد، دندان‌هایش قوی می‌شوند، اما برگشت به گذشته غیرممکن است. در نهایت، حکیم به او یادآوری می‌کند که مرگ است که او را از همه ضعف‌ها رها می‌کند.
رده سنی: 15+ متن حاوی مفاهیم فلسفی درباره پیری و مرگ است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، زبان شعر کهن فارسی برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

بخش ۱۰ - حکایت آن پیر هشتاد ساله که پیش طبیب رسید و از وی علاج ضعف خود پرسید و جواب دادن طبیب که علاج تو آنست که جوان شوی و از هشتاد به چهل واپس روی

کرد پیری عمر وی هشتاد سال
از حکیمی حال ضعف خود سؤال

گفت دندانم ز خوردن گشته سست
ناید از وی شغل خاییدن درست

چون نگردد لقمه نرمم در دهان
هضم آن بر معده می آید گران

هضم در معده چو باشد ناتمام
قوت اعضا چه سان بخشد طعام

منتی باشد ز تو بر جان من
گر بری این سستی از دندان من

گفت با آن پیر دانشور حکیم
کای دلت از محنت پیری دو نیم

چاره ی ضعفت پس از هشتاد سال
جز جوانی نیست وان باشد محال

رسته دندان تو می گردد قوی
گر ازین هشتاد چل واپس روی

لیک چون واپس شدن مقدور نیست
گر به این سستی بسازی دور نیست

چون اجل از تن جدایی بخشدت
از همه سستی رهایی بخشدت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۹ - در صفت ضعف و پیری و سد باب منفعت گیری
گوهر بعدی:بخش ۱۱ - در سبب نظم کتاب و باعث عرض این خطاب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.