هوش مصنوعی: در این شعر، صحنه‌ای از صبحگاه توصیف می‌شود که شاه سلامان، مست و نیمه‌خواب، به همراه گروهی از جوانان خسروی به میدان می‌رود. آن‌ها با چوگان بازی می‌کنند و سلامان، با وجود زخم‌های چوگان، چابک‌تر از همه است و گوی زرین را با سرعت می‌رباید. شعر با این مفهوم پایان می‌یابد که کسی که مورد لطف دولت و بخت باشد، هیچ چوگانی نمی‌تواند گوی زندگی را از میدان وجودش برباید.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و حماسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات قدیمی ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد که برای گروه سنی بالاتر مناسب‌تر است.

بخش ۷ - صفت چوگان باختن سلامان

صبحدم چون شاه این نیلی تتق
بارگی راندی به میدان افق

شه سلامان، مست و نیم خواب
پای کردی سوی میدان در رکاب

با گروهی از نژاد خسروان
خردسال و تازه‌روی و نوجوان

هر یکی در خیل خوبان سروری
آفت ملکی بلای کشوری

صولجان بر کف، به میدان تاختی
گوی زرین در میان انداختی

یک به یک چوگان‌زنان جویای حال
گرد یک مه حلقه کرده صد هلال

گرچه بودی زخم چوگان از همه
بود چابک‌تر سلامان از همه

گوی بردی از همه با صد شتاب
گوی مه بود و سلامان آفتاب

آری، آن کس را که دولت یار شد
وز نهال بخت برخوردار شد،

هیچ چوگان زیر این چرخ کبود
گوی نتواند ز میدانش ربود
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۶ - تدبیر کردن حکیم در ولادت فرزند پس از نکوهش شهوت و زن
گوهر بعدی:بخش ۸ - در صفت کمانداری و تیراندازی وی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.