بود در جود و سخا دریا کفی
ملکش از بحر عطا دریا کفی

پر شدی از فیض آن ابر کرم
عرصهٔ گیتی ز دینار و درم

بزم جودش را چو می‌آراستم
نسبتش با معن و حاتم خواستم

لیک اندر جنب او بی قال و قیل
معن باشد مبخل و حاتم بخیل

بسکه دستش داشتی با بسط، خوی
تافتی انگشت او از قبض، روی

قبض کف گر خواستی، انگشت او
خم نکردی پشت خود در مشت او