به چه نسبت کنم آن سرو قد دلجو را؟
هر چه گویم، به از آنست، چه گویم او را؟

مشنو، از بهر خدا، در حق من قول رقیب
که نکو نیست شنیدن خبر بد گو را

آنکه بد خوی مرا داد چنان روی نکو
کاشکی خوی نکو هم دهد آن بد خو را

تیغ بر من چه زنی؟ حیف که همچون تو کسی
بهر آزار سگی رنجه کند بازو را

چشمت آهوست، نظر سوی رقیبان مفکن
پند بشنو، به سگان رام مکن آهو را

بس که دارم المی بر دل از آزردن او
شب همه شب به خس و خار نهم پهلو را

چون هلالی صفت روی نکو گویم و بس
که بسی معتقدم این صفت نیکو را

«هلالی جغتایی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir