هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از موهای معشوق به عنوان کمندی پر از حلقه و بند یاد می‌کند که هیچ‌یک از حلقه‌های آن خالی نیست. سپس به چاهی اشاره می‌کند که بر روی آن موهای سیمین معشوق قرار دارد و شاعر از این می‌پرسد که اگر خودش را به این چاه بیندازد، چه کسی او را نجات خواهد داد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده‌تر، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۱۴
زلف تو کمندیست همه حلقه و بند
خالی نبود ز حلقه و بند کمند
آن چاه بر آن سیم ز نخدانت که کند
ور خود کندی مرا بدو در که فکند
خالی نبود ز حلقه و بند کمند
آن چاه بر آن سیم ز نخدانت که کند
ور خود کندی مرا بدو در که فکند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
