هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که تا زمانی که دهانش سخن نگوید و کمرش گشوده نشود، نشانه‌ای از او وجود ندارد و سوگند می‌خورد که این و آن (احتمالاً اشاره به ویژگی‌های ظاهری یا اجتماعی) متعلق به او نیست.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و نمادین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'کمر' و 'سخن' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای تفسیر دارد.
شمارهٔ ۱۵
تا نسرائی سخن دهانت نبود
تا نگشائی کمر میانت نبود
تا از کمر و سخن نشانت نبود
سوگند خوردم که این و آنت نبود
تا نگشائی کمر میانت نبود
تا از کمر و سخن نشانت نبود
سوگند خوردم که این و آنت نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
