هوش مصنوعی: شاعر در این متن از احساس غم و اندوه خود می‌گوید و بیان می‌کند که حتی حضور در باغ، که معمولاً مکانی برای آرامش و لذت است، بدون دیدن معشوق برای او همچون دوزخ است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'دوزخ' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۶۷

ناگاه همی زدم من ، ای شمع و چراغ
از شهر به باغ با دلی پر غم و داغ

باغ ار چه بود جای تماشا و فراغ
دوزخ بود ، ای نگار ، بی روی تو باغ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.