هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عارفانه بیانگر وفاداری و عشق بی‌قید و شرط شاعر به معشوق است. شاعر تأکید می‌کند که هرگز به جای معشوق، جفا نکرده و با وجود جفاهای معشوق، تنها وفا می‌کند. او حتی حاضر است جان خود را فدای معشوق کند و بهشت بدون رضایت معشوق را جهنم می‌داند. شاعر هر روز به امید دیدار معشوق، سجده می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند فداکاری شدید و عشق بی‌قید و شرط ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای درک کامل داشته باشند.

شمارهٔ ۴۴

جانا جفا نکردم هرگز به جای تو
کارم به جان رسید زجور و جفای تو

هرچند جز جفا نکنی تو به جای من
حقا که جز وفا نکنم من به جای تو

دل برده‌ای اگر ببری جان روا بود
زیرا که جان نخواهم جز از برای تو

ور صد هزار جان بودای دوست مرمرا
من وقف کرده‌ام به دعا و ثنای تو

من بی‌رضای تو نکنم عیش در بهشت
حاشا که دوزخ است مرا بی‌رضای تو

هر روز بر امید جمالت هزار بار
سجده‌کنم به‌ پیش سریر و سرای تو
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.