هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و زیبایی کودکان مشکین مو و دلبران زیباروی سخن می‌گوید. او با استفاده از تشبیهات زیبا مانند لاله و سرو، زیبایی آن‌ها را توصیف می‌کند. همچنین، از درد عشق و جدایی که این عشق به همراه دارد، می‌نالد و از زلف‌های آن‌ها که مانند چوگان است و دلش را مانند گوی می‌گرداند، یاد می‌کند. شاعر در نهایت بیان می‌کند که با وجود فقر و نداری، عشق آن‌ها را در هر کوچه هزار بار می‌ستاید.
رده سنی:
16+
متن شامل مضامین عاشقانه و غم‌انگیز است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین، استفاده از تشبیهات و اصطلاحات شعری ممکن است برای درک بهتر، به بلوغ فکری و ادبی نیاز داشته باشد.
شمارهٔ ۶۱
آه ازین کودکان مشکین موی
آه ازین دلبران زیباروی
رخ ایشان چو لاله بر سر کوه
قد ایشان چو سرو بر لب جوی
عالم از رنگ و بویشان چو نگار
چون گل و چون سمن به روی و به بوی
گاه تن را جدا کنند از جان
گاه زن را جدا کنند از شوی
زلف ایشان به‌سان چوگان است
دل مسکین من چو گردان گوی
چون من مستمند مسکین دل
هر یکی را هزار بر سر کوی
گرچه در عشقشان چو موی شدم
در غزلشان همی شکافم موی
آه ازین دلبران زیباروی
رخ ایشان چو لاله بر سر کوه
قد ایشان چو سرو بر لب جوی
عالم از رنگ و بویشان چو نگار
چون گل و چون سمن به روی و به بوی
گاه تن را جدا کنند از جان
گاه زن را جدا کنند از شوی
زلف ایشان به‌سان چوگان است
دل مسکین من چو گردان گوی
چون من مستمند مسکین دل
هر یکی را هزار بر سر کوی
گرچه در عشقشان چو موی شدم
در غزلشان همی شکافم موی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
