۳۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۰

اگر تو تازه کنی با من آشنایی را
بر افکنی ز جهان رسم بی وفایی را

ز راه مرحمت آن دم که از وفا گویی
بسوز همچو دلم برقع جدایی را

اگر چراغ نباشد شبِ وصال چه غم
زشمعِ چهره برافروز روشنایی را

بیار ای بت ساقی می مغانه که من
ز سر به در کنم این خرقة ریایی را

ملامتم مکن ای پارسا که در رهِ عشق
به نیم جرعه فروشند پارسایی را

به خوانِ وصل تو هر کو نواله ای دارد
به ملک جم ندهد ملکت گدایی را
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.