هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان احساسات عمیق خود درباره نیاز به یک محرم راز و ترس از افشای اسرار می‌پردازد. او از عشق و دوستی سخن می‌گوید و اینکه تنها با دوست می‌تواند رازهایش را در میان بگذارد. همچنین، به پذیرش روزگار و تقدیر اشاره می‌کند و از دیدار معشوق به عنوان بهشت یاد می‌کند. در نهایت، از عشق الهی و وحدت سخن می‌گوید.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و نیاز به تجربه و دانش بیشتری دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق الهی و وحدت ممکن است برای سنین پایین قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۶۴۴

مگر یاری درافتد محرم راز
که مرموزی توان گفتن بدو باز

ولی ترسم که گفتستند نتوان
به خورد صعوه دادن لقمهٔ باز

توانم آشنایی داد با دوست
گرم روزی دگر روزی شود باز

حدیث دوست هم با دوست گویم
که جز با او نیارم گفتن این راز

بباید ساختن با روزگارم
اگرچه روزگارم هست ناساز

بهشت این است و بس پس می‌برازد
اگر بر تخمهٔ آدم کنم ناز

من و روی تو دیدن الله الله
به رویت دیده آخر چون کنم باز

نیارم دیده در خورشید کردن
من و خیل خیالت در تک و تاز

ملامت گر برآرد بانگ تشنیع
اگر بیرون برم از پرده آواز

اگر مشرک نی‌ام در راه وحدت
کسی با دوست چون گیرم به انباز

قیامت می‌کند هر دم نزاری
به نقد الوقت تا انجام از آغاز
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.