هوش مصنوعی: این متن عرفانی به بیان تجربیات و کشف رموز عشق و وحدت وجود می‌پردازد. شاعر از یافتن سرّ حلاج و اناالحق در توحید مطلق سخن می‌گوید و از کشف رموز عشق در هر حرف نامه‌ای نامعلوم یاد می‌کند. او عقل را ناتوان و تقلیدیان را بی‌بنیاد می‌داند، در حالی که اهل خرابات کمال را مصداق وحدت می‌یابد. در پایان، شاعر به یافتن صورت فطرت بر لوح دل و راحتی در ضیافتگاه عشق اشاره می‌کند.
رده سنی: 18+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مبانی عرفان اسلامی دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند 'اناالحق' و 'خرابات' ممکن است برای مخاطبان جوانتر بدون راهنمایی مناسب گمراه‌کننده باشد.

شمارهٔ ۹۰۶

آن چه از توحیدِ مطلق یافتیم
سرِّ حلّاج و انا الحق یافتیم

سرِّ جان بر ما ز ضمنِ نامه ای
کشف شد ، آن نامه ملصق یافتیم

باز در هر حرف از آن رمزی دگر
از رموزِ عشق مشتق یافتیم

عقلِ مسکین را به تارِ عنکبوت
ز آسمان گفتی معلّق یافتیم

راستی طاماتیانِ فضل را
امتحان کردیم و احمق یافتیم

بُن گهِ تقلیدیان جستیم باز
نه درو سامان نه رونق یافتیم

از مقیمانِ خراباتِ کمال
دعویِ وحدت مصدِّق یافتیم

در دبیرستانِ جان بر لوحِ دل
صورتِ فطرت محقّق یافتیم

چون نزاری در ضیافت گاهِ عشق
راحت از راح مروَّق یافتیم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.