هوش مصنوعی: این شعر از مولانا با مضامین عرفانی و اخلاقی، درباره‌ی پرهیز از عشق‌های نابجا، اعتماد نکردن به دوستان ناشایست، دوری از ظلم و مسکنت، پرهیز از غیبت و بی‌دینی، و رفتار مناسب در مسیر سلوک سخن می‌گوید. همچنین تأکید بر سکوت و پرهیز از سخن‌چینی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین برخی از مضامین مانند ظلم، مسکنت، و غیبت ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال سنگین باشد.

شمارهٔ ۹۹۰

ای دل نمی‌گفتم تورا با عشق خود بینی مکن
آنجا که باشد نی‌شکر دعویِ شیرینی مکن

خاصیّتِ یاقوت و زر روشن کند نار و حَجَر
پس اعتمادِ دوستی تا یار نگزینی مکن

خود را به سمتِ ظالمی چون باز دادی وایِ‌تو
رحمت نخواهد کرد پی بیهوده مسکینی مکن

ای آنکه غیبت می‌کنی تشنیع بر ما می‌زنی
شرطِ مسلمانی‌ست این هیهات بی‌دینی مکن

در پایِ پیلِ سیرِ ما یکسان بود شاه و گدا
چون رخ درین ره راست رو رفتارِ فرزینی مکن

ما را نظرگاهی بود پوشیده با ماهی بود
زنهار دیگر پیشِ ما وصفِ بتِ چینی مکن

برنه نزاری هان و هان قفل خموشی بر دهان
القصه چون نامحرمان دیگر سخن چینی مکن
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.