هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف باد صبا و تأثیرات شگفت‌انگیز آن بر طبیعت می‌پردازد. باد صبا با وزیدن خود، گل‌ها و گیاهان را به حرکت درمی‌آورد، عطرها را پراکنده می‌کند و صحنه‌های زیبایی در باغ و چمن‌زار خلق می‌کند. شاعر از این همه زیبایی و بخشش طبیعت متحیر است و بلبل را به دعا برای باد صبا توصیف می‌کند.
رده سنی: 12+ متن دارای مفاهیم شاعرانه و توصیفات طبیعت است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بردن است. همچنین، زبان آن ممکن است برای کودکان کوچک‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۷۷

باد صبا بین که چها می کند
کس نکند آنچه صبا می کند

مست بگلزار رود بامداد
عربده با شاخ و گیا میکند

طیرة طفلان چمن می دهد
بازیکی بس بنوا می کند

زلف ریاحین و گریبان شاخ
می کشد و باز رها می کند

می فکند در کله لاله خاک
پیرهن غنچه قبا می کنند

سیم همی ریزد و زر می کشد
باغ پر از برگ و نوا می کند

هیچ نمی دانم کین خاک پای
این همه بخشش ز کجا می کند

زانکه نقاب از رخ گل دور کرد
بلبلش از شاخ دعا می کند

سست شد از خنده گل خیره خند
بس که صبا شعبده ها می کند
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.