هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های طبیعت در فصل بهار می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند گل‌ها، باد صبا، آب‌ها، لاله‌ها، نرگس‌ها و غنچه‌ها، فضایی سرشار از نشاط و زندگی را ترسیم می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیمی مانند گذر عمر و درد عشق نیز در ابیات دیده می‌شود.
رده سنی: 12+ مفاهیم به کار رفته در شعر مانند طبیعت‌گرایی و عشق، برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بخش است. همچنین، زبان شعر به اندازه‌ای ساده و روان است که برای این گروه سنی قابل فهم خواهد بود.

شمارهٔ ۸۱

خبر گل بچمن می آرند
مژده جان وی تن می آرند

نقش بندان ربیعی آبی
با رخ کار چمن می آرند

نفس باد صبا پنداری
کاروانی ز ختن می آرند

آبها هر نفس از باد صبا
در رخ از ناز شکن می آرند

جام لاله ز دل سنگ برون
من ندانم بچه فن می آرند

غنچگان از سبب کم عمری
همه سر زیر کفن می آرند

نرگسان رغم مه و پروین را
شکلی از ماه و پرن می آرند

لاله جامیست که گویی دروی
دردی از اوّل دن می آرند

نو حریفان ربیعی بر دی
ز نخ از برگ سمن می آرند

گل و نرگس چو من از یاد کسی
آب در چشم و دهن می آرند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.