هوش مصنوعی: شاعر از طمع بی‌فایده و نامرادی‌های زندگی خود شکایت می‌کند و آرزو می‌کند که این طمع ناپخته با کمک دیگران به نتیجه برسد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، موضوع طمع و ناامیدی نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۷

کرد این طمع خام تبه نام مرا
بیهوده بباد داد ایام مرا

قدری هیزم از تو طمع می دارم
تا پخته کند این طمع خام مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.