هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد عشق و دل‌تنگی سخن می‌گوید و با تشبیه ساغر می به آبله‌ای پر از خون، رنج خود را بیان می‌کند. او از آتش درون و درد دستش می‌گوید که نماد عشق سوزان و رنج‌های عاطفی است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی نیاز دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند درد و رنج ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۵۴
این ساغر می که بر کف دست منست
دانی که چراست نازنینم پیوست؟
چون آبله ییست دل پر از خون او نیز
ز آتش دارم چو آبله بر کف دست
دانی که چراست نازنینم پیوست؟
چون آبله ییست دل پر از خون او نیز
ز آتش دارم چو آبله بر کف دست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
