هوش مصنوعی: این متن بیان می‌کند که زمان عبادت زمانی است که انسان به آرامش و وحدت با هستی دست می‌یابد. شاعر از مخاطب می‌خواهد تا این حقیقت را درک کند.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۱۲

وقتی که درو راحت درویشانست
از من بشنو گر بتوانی دانست

هرگه کازل و ابد بهم پیوندند
اندر دل تو وقت عبادت آنست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.