۲۶۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۱

از بس که رخ لاله خوش و خندانست
چشم تر نرگس اندر و حیرانست

رویی که بچشم می در آید اینست
چشمی که بروی می در آید انست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.