هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از عشق و وابستگی شدید به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که در حضورش، همه چیز حتی بخت و جان بی‌ارزش می‌شود. همچنین، اشاره می‌کند که در دوری معشوق، حتی پارسایی گناه محسوب می‌شود و در دوران غم او، شادی معنایی ندارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۱۲۴

برخاک درت بخت مرا بخوابگهست
در کوی تو جان بقیمت خاک رهست

در دور تو نام پارسایی گنهست
در عهد غم تو روی شادی سیهست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.