هوش مصنوعی:
شاعر از احساس غم و دلتنگی برای یار نازنینش می‌گوید و تصمیم می‌گیرد به دنبال دلش برود، اما اشک و اندوه مانع او می‌شوند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و غمگین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۶۹
دیشب هوس دل غمینم بگرفت
و اندیشۀ یار نازنینم بگرفت
گفتم بروم بر پی دل تا آنجا
اشکم بد و ید و آستینم بگرفت
و اندیشۀ یار نازنینم بگرفت
گفتم بروم بر پی دل تا آنجا
اشکم بد و ید و آستینم بگرفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۰
نظرها و حاشیه ها
پیران
۱۴۰۱/۹/۱۸ ۲۳:۵۱
این رباعی در دیوان چاپی به اهتمام حسین بحرالعلومی انتشارات دهخدا اسفند ۱۳۴۸ شماره ۱۵۲ است
مشابه این رباعی در دیوان شاعری تقریبا هم عصر کمال الدین اسماعیل به نام شیخ فریدالدین مسعود شکرگنج به صورت زیر آمده است:
دوشینه شبم دلِ حزینم بگرفت
و اندیشه‌ٔ یارِ نازنینم بگرفت
گفتم به سر و دیده روَم بر درِ او
اشکم بدوید و آستینم بگرفت
شیخ فریدالدین شکرگنج (۶۶۶_۵۸۶ هجری قمری)
