هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه بیانگر ستایش و تحسین معشوق است، جایی که شاعر از لطف و زیبایی بی‌حد و مرز معشوق سخن می‌گوید و عقل خود را از درک صفات او حیران می‌بیند. او همچنین به خدمتگزاری پیوسته خود به معشوق اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و ادبی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، زبان و سبک شعر ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۱۷۹
ای جان جهان را مدد از لطف دمت
حیران شده عقل از صفت بیش و کمت
روزی صدبار همچو زلف بخدمت
اندیشه ز سر رفته فرو تا قدمت
حیران شده عقل از صفت بیش و کمت
روزی صدبار همچو زلف بخدمت
اندیشه ز سر رفته فرو تا قدمت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
