۲۶۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۹

تا گشت عتاب و جنگ با ماش فراخ
شد تنگ شکر زان لب در پاش فراخ

گفتند فراخست دهان خوش او
آن روزی جان ماست گو باش فراخ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.