هوش مصنوعی: این متن به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد که با وجود دل‌گشایی و شیرین‌زبانی، باعث تنگی دل عاشق می‌شود. شاعر این تنگی دل را نیز از لطف‌های معشوق می‌داند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۹۰

شد راحت آن روی دلارای فراخ
تا گشت دهان آن شکر خای فراخ

وین نیز هم از غایت لطفست که خواست
تا بر دل ما تنگ کند جای فراخ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.