هوش مصنوعی:
این متن بیانگر این است که روزگار جز اندوه و رنج چیزی به انسان نمی‌دهد و حتی چیزهایی که می‌دهد، بی‌آزار و کامل نیست. در پایان، وقتی مرگ فرا می‌رسد، گویی همه چیزهایی که زمانه داده، بی‌ارزش و نادیده گرفته می‌شوند.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم فلسفی و انتزاعی درباره زندگی و مرگ است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۲۰۹
ایّام جز از عشوۀ بسیار نداد
در دست کسی یک گل بی خار نداد
چون آخر کار جان بخواهد ستدن
پس هر چه زمانه داد انگار نداد
در دست کسی یک گل بی خار نداد
چون آخر کار جان بخواهد ستدن
پس هر چه زمانه داد انگار نداد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
