هوش مصنوعی:
شاعر از روزگار ناسازگار و بخت ناخوش خود شکایت می‌کند و بیان می‌کند که حتی یک شب هم از شادی نفسی نکشیده است، زیرا روزگار به او فرصت شادی نداده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق غم و ناامیدی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. درک این موضوعات معمولاً به بلوغ عاطفی و تجربه زندگی بیشتری نیاز دارد.
شمارهٔ ۲۱۰
یک روز فلک کار مرا ساز نداد
هرگز سوی من بخت خوش آواز نداد
یک شب نفسی از سر شادی نزدم
کآن روز بدست صد غمم باز نداد
هرگز سوی من بخت خوش آواز نداد
یک شب نفسی از سر شادی نزدم
کآن روز بدست صد غمم باز نداد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
