هوش مصنوعی: شاعر در این متن به فردی بی‌فضیلت و بی‌بخشش اشاره می‌کند که با وجود نداشتن ویژگی‌های مثبت، همچنان به ظاهر خود می‌نازد. شاعر با طنز و کنایه، بی‌معنایی این تجمل‌گرایی را بیان می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم انتقادی و کنایه‌آمیز است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک ظرافت‌های ادبی و اجتماعی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۹۶

چون در تو نه فضل و نه تفضل باشد
نه بخششی از سر تمول باشد

ما را ز سر و ریش تو میبگزیرد
طاسی و پلاسی چه تجمل باشد؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.