هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت چهره معشوق می‌پردازد و از تشبیه‌های گل و رنگ برای بیان این زیبایی استفاده می‌کند. شاعر اشاره می‌کند که روزگار تحت تأثیر این زیبایی قرار گرفته و مدام رنگ‌ها را از رخسار معشوق می‌گیرد و می‌آورد.
رده سنی:
15+
این شعر حاوی مضامین عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از تشبیه‌ها و استعاره‌های شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۵۴۸
ای برده گل از رخ چو گلنار تو رنگ
و آورده ز شرم گل بر بار تو رنگ
با روی تو روزگار گل رفت در آنک
می آرد و می برد ز رخسار تو رنگ
و آورده ز شرم گل بر بار تو رنگ
با روی تو روزگار گل رفت در آنک
می آرد و می برد ز رخسار تو رنگ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
