هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که اگر در تمام عمرش حتی یک روز هم از روی لطف و مهربانی به او توجه شود، باز هم نمی‌تواند کمبود حضور و مهربانی معشوق را جبران کند. او معتقد است که خوبی و مردمداری معشوق هرگز کم نمی‌شود و این صفات از جهان نرفته‌اند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک و مفاهیم عمیق تر، آن را برای سنین بالاتر مناسب می‌سازد.
شمارهٔ ۵۶۹
گر در همه عمر روزی از روی کرم
گویی که چگونه بی تو با این همه غم
دانم نشود هیچ ز خوبی تو کم
کآخر نه برفت مردمی از عالم
گویی که چگونه بی تو با این همه غم
دانم نشود هیچ ز خوبی تو کم
کآخر نه برفت مردمی از عالم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
