۲۶۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۷۹

آن عهد که من داد طرب می دادم
یک دم قدح باده زکف ننهادم

چون ریش همیشه با زنح بدکارم
واکنون چو زنخ در پس ریش افتادم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.