هوش مصنوعی: شاعر از روزگاری یاد می‌کند که با شادی و می‌نوشی زندگی می‌کرد و اکنون به پیری و ناتوانی افتاده است. او این تغییر حال را با طنز و کنایه بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل اشاره‌هایی به مصرف شراب و روابط نادرست است که برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب تلقی می‌شود. همچنین درک طنز و کنایه موجود در متن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۷۹

آن عهد که من داد طرب می دادم
یک دم قدح باده زکف ننهادم

چون ریش همیشه با زنح بدکارم
واکنون چو زنخ در پس ریش افتادم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.