هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که هر شب به امید دیدار معشوق، با نوشیدن باده و نواختن رباب، وقت می‌گذرانده و به یاد او بوده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل اشاره به مصرف شراب و عواطف عاشقانه است که برای نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است نامناسب باشد.
شمارهٔ ۵۸۰
من دوش بآرزوی رویت هر دم
در رنگ گل و باده نگه می کردم
با ساغر و با رباب تا روز فراخ
بر یاد رخت می زدم و می خوردم
در رنگ گل و باده نگه می کردم
با ساغر و با رباب تا روز فراخ
بر یاد رخت می زدم و می خوردم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
