هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که همواره با دلِ پر از غم و چهره‌ای زرد و اشک‌های سرخ به یاد معشوق است. او حال خود را در روزی که دو بار معشوق را می‌بیند توصیف می‌کند و از حال خود در روزی که او را نمی‌بیند می‌پرسد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه‌ای است که با احساسات عمیق و غمگین همراه است. درک این احساسات و مفاهیم ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «دل پر خون» و «اشک گلگون» نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.

شمارهٔ ۶۰۹

پیوسته ز تو با دل پر خون باشم
با چهرۀ زرد و اشک گلگون باشم

روزی که دوبار بینمت، حال اینست
آن روز که خود نبینمت چون باشم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.