هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به خاک (احتمالاً اشاره به مزار معشوق) خطاب می‌کند و بیان می‌دارد که وجود آن مایه‌ی آرامش اوست. او از غم معشوق سخن می‌گوید و می‌پرسد که چرا دلش را می‌رنجاند، در حالی که رنج دل معشوق به آرامش او نمی‌ارزد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای مخاطبان زیر 15 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۶۹۷
ای خاک درت مایۀ آرایش من
وی از غم تو کاهش و افزایش من
دل رنجه مکن برای بخشایش من
رنج دل تو نیرزد آسایش من
وی از غم تو کاهش و افزایش من
دل رنجه مکن برای بخشایش من
رنج دل تو نیرزد آسایش من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
