هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از گفت‌وگوی خود با دوستی می‌گوید که از او درخواست خلوتگاهی بدون حضور دیگران برای صحبت درباره چند موضوع با فردی خاص دارد. شاعر به دوستش توصیه می‌کند که اگر چنین فرصتی را پیدا کند، زمان مناسبی مانند وقت غذا خوردن را برای این منظور انتخاب کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم اجتماعی و ارتباطی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعری و ظرافت‌های ادبی آن، مناسب مخاطبانی است که توانایی درک چنین متونی را دارند.
شمارهٔ ۹۱ - فی الّذم
دی مرا گفت دوستی که مرا
با فلان خواجه از پی دو سه کار
سخنی چند هست وز پی آن
خلوتی می ببایدم ناچار
خلوتی آن چنان که اندر وی
هیچ مخلوق را نباشد بار
گفتم این فرصت ار توانی یافت
وقت نان خوردنش نگه می دار
با فلان خواجه از پی دو سه کار
سخنی چند هست وز پی آن
خلوتی می ببایدم ناچار
خلوتی آن چنان که اندر وی
هیچ مخلوق را نباشد بار
گفتم این فرصت ار توانی یافت
وقت نان خوردنش نگه می دار
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰ - و له ایضا فی مذمة الشعراء
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲ - فی الامیر الاسفهسلّار مؤیّدالدّین اتابک یزد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
