هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از بخشندگی و بزرگواری خواجه سخن می‌گوید که اسب خاص خود را به او بخشیده است. همچنین اشاره می‌کند که اسبی که به او داده شده، اگرچه تنگ بسته است، اما بر آخور (جایگاه غذاخوری اسب) است و نشان‌دهنده‌ی توجه خواجه به اوست.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم اخلاقی و ادبی است که برای درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز است. سن 12 سال به بالا معمولاً مناسب برای فهم چنین متونی است.
شمارهٔ ۱۱۰ - و قال ایضاً
بخشید خواجه دوش مرا اسب خاص خویش
و انصاف این بود همه از طبع مکرمش
و ربا ورم نداری آنک برو ببین
اسبیست تنگ بسته و لیکن بر آخورش
و انصاف این بود همه از طبع مکرمش
و ربا ورم نداری آنک برو ببین
اسبیست تنگ بسته و لیکن بر آخورش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹ - وقال ایضایمدح السلطان علاءالدنیا والدین تکش بن خوارزمشاه انارالله برهانه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱ - وقال ایضاً یمدح الامیر الکبیر السعّید ضیاء الدّین احمد بن ابی بکر البیا بانکی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
