هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، عشق و ارادت خود را به شخصی به نام "نور دین" بیان می‌کند. او از هنر، نظم و اخلاق پسندیده‌ی نور دین تمجید کرده و تأثیرات مثبت او را بر جهان و خودش توصیف می‌کند. شاعر همچنین از دوری خود از خدمت به نور دین اظهار ناراحتی کرده و در پایان، با وجود تقصیرهای خود، امیدوار است که مورد عفو قرار گیرد.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات پیچیده‌ی شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد ایجاد می‌شود.

شمارهٔ ۴۵ - ایضا له

نور دین ای که در افاق جهان
خاطر تو به هنر مشهورست

نظم پاکت شکر موزونست
لفظ عذبت کهر منثورست

نرگس از فضلۀ جام لطفت
جرعه یی خورد، از آن مخمورست

آفتاب از تپش خاطر تو
شعله یی یافت از ان محرورست

شرح اخلاق پسندیدة تو
بر ورقهای کرم مسطورست

نور عالم همه از مهر آید
دلم از مهر توزین پر نورست

به دعای تو دلم نزدیکست
صورتم گرچه ز خدمت دورست

اندرین عهد کز انواع محن
هر کراست دلی رنجورست

خاطرم گر نکند نظم سخن
پیش ارباب خرد معذورست

گرچه تقصیر فراوان دارم
عذر تقصیر برین مقصورست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.