هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به نقد علم نجوم می‌پردازد و آن را علمی ناپایدار و بی‌فایده می‌داند که گاه درست و گاه نادرست است. او معتقد است تنها علم شرع ارزشمند است و سایر علوم، از جمله نجوم، بیهوده هستند. همچنین اشاره می‌کند که منجمان با وجود مقبولیت نزد پادشاهان، از ذلت خالی نیستند و ارزش واقعی در دانشمندان است، حتی اگر فقیر باشند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و نقد علمی است که درک آن برای سنین پایین دشوار است. همچنین، بحث‌های فلسفی درباره ارزش علوم مختلف نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۳۶ - وله ایضا
تو به علم نجوم فخر کنی
گویی این اصل علمها آمد
چیست علم نجوم جز ژاژی
کالت و ساز هر گدا آمد؟
گاه گویی که آن صواب آمد
گاه گویی مه این خطا آمد
علم شرعست علم و هر چه جزوست
به حقیقت همه هبا آمد
نیست خالی منجّم از ذلّت
ور چه مقبول پادشا آمد
بس عزیزست مرد دانشمند
ورچه درویش و بینوا آمد
گر چه سر بر فلک برد این علم
ور چه با طبع آشنا آمد
حاصلش چیست جز شمار دو قرص
کز کجا رفت وز کجا آمد؟
گویی این اصل علمها آمد
چیست علم نجوم جز ژاژی
کالت و ساز هر گدا آمد؟
گاه گویی که آن صواب آمد
گاه گویی مه این خطا آمد
علم شرعست علم و هر چه جزوست
به حقیقت همه هبا آمد
نیست خالی منجّم از ذلّت
ور چه مقبول پادشا آمد
بس عزیزست مرد دانشمند
ورچه درویش و بینوا آمد
گر چه سر بر فلک برد این علم
ور چه با طبع آشنا آمد
حاصلش چیست جز شمار دو قرص
کز کجا رفت وز کجا آمد؟
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۵ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۷ - و له ایضاً
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
