قدری شراب از رضیّ الّدین بخواستم
میداد وعده مدّتهای مدید بود

ناگاه دوش وعدة خود را وفا نمود
والحق ز خرّمی شب من روز عید بود

دیدم غلامکی و یکی ظرف مختصر
وانگه چگونه مختصری نامفید بود

آبی به بوی گنده ولیکن به طعم بد
بدرنگ همچو جرعۀ جام صدید بود

آغشته بد به دردی و خاشاک گفتیی
در بول اسب ریزۀ سرکین ترید بود

گفتم همین زمان بر او باز برهلا
گو این مروّت از کرم تو بعید بود

این بادۀ چنین ز بتر جای آورند
گفتا آری از خم خواجه حمید بود