هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که اگر شخصی کم‌اهمیت‌تر از او به او شغل دهد، این عمل درست است و امید او را افزایش می‌دهد. او اطمینان دارد که این اتفاق دور از انتظار نیست، زیرا تنها نیابت خاص خود را می‌خواهد. شاعر معتقد است هر کجا که شخصی بتواند مانند او عمل کند، شایسته انجام کارهای بزرگتر در جهان است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و عرفانی است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۸۲ - ایضا له
اگر به کم ز منی داد شغل من خواجه
روا بود که مرا صد امید بفزاید
چامید دارم و دانم که نیست دور از کار
که جز نیابت خاص خودم نفرماید
که هر کجا که چو وی شغل من تواند کرد
بزرگتر عملی در جهان مرا شاید
روا بود که مرا صد امید بفزاید
چامید دارم و دانم که نیست دور از کار
که جز نیابت خاص خودم نفرماید
که هر کجا که چو وی شغل من تواند کرد
بزرگتر عملی در جهان مرا شاید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۱ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۳ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
