۲۲۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۹ - ایضا له

مرا گفتند مولانا چنین گفت
که جزو شعر خادم دید در پیش

چرا گندم همی بخشد فلانی
که نتواند شکستن نانک خویش

اگر ممدوح دیگر چون تو باشد
مرا باید که باشد لوت ازین بیش

به استظهار این دست و مروّت
نشاید خویشتن را کرد درویش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۸ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۰ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.