هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز است که در آن شاعر به تمجید از شخصیتی برجسته می‌پردازد. او از قدرت، حشمت، و دانش این شخصیت سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که حتی طبیعت و زمان نیز در برابر او تسلیم هستند. شاعر همچنین به نور الهی و معجزات پیامبر در وجود این شخصیت اشاره کرده و از خدمت به ملوک ابراز خستگی می‌کند. در نهایت، او از تردید میان رد و قبول درگاه این شخصیت سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم پیچیده ادبی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار خواهد بود. همچنین، استفاده از اصطلاحات کهن و سبک شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد.

شمارهٔ ۶۹

ای مثال تو را زمین و زمان
کرده از راه امتثال مثول

دولتت را فتور ناممکن
حشمتت را زوال نامعقول

گشته پیش تو رام و آهسته
فلک تند و روزگار عجول

بر رخ آفتاب دولت تو
آسمان نانهاده داغ افول

در دلت نور کبریای خدای
بر تنت فر معجزات رسول

کرده بر وفق رای افلاطون
روح لقمان به قالب تو حلول

قلمت روز و شب کشان در پا
طره جعد و گیسوی مفتول

من بدان عزتی که نفس مراست
گشتم از خدمت ملوک ملول

سخن فضل می نیارم گفت
زانک او شعبه ای بود ز فضول

حاصل الامر مدتیست که نیست
بر در کس مرا خروج و دخول

ار چه ماندم بر آستانه تو
متردد میان ردّ و قبول
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.