هوش مصنوعی: شاعر در این متن عاشقانه، از عشق و اشتیاق خود به معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که حتی اگر به او نرسد، دیدن دیوار و در خانه‌اش نیز برایش ارزشمند است. او از زیبایی‌های معشوق مانند چشمان‌اش، رفتار و قامت بلندش سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که نمی‌خواهد نگاهش به دیگری بیفتد. شاعر همچنین به مجنون و عشق او به لیلی اشاره می‌کند و از حسادت دیگران به رابطه‌اش با معشوق می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از اشارات ادبی و تاریخی مانند مجنون و لیلی ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۵۶ - همی خواهم کاو بینم

دوچشم از بهر آن خواهم که در رخسار او بینم
وگر آن دولتم نبود در و دیوار او بینم

کند جان در تنم آمد شد ویابد ضیاء چشمم
چوبالای بلند و شیو ه رفتار او بینم

نخواهم دیده روشن که بر غیری فتد ناگه
همان بهتر که از نور رخش دیدار او بینم

چو مجنون آهوی صحرا ازآن رو دوست میدارم
که با وی حالتی از نرگس بیمار او بینم

ز رَشکِ آنکه خواندی ازسگانِ کوی خود محیی
همه کس سنگ کین بر کف پی آزار او بینم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵ - بی ماه روی تو
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷ - قلعه روحانیان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.