هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عزم راسخ خود برای فتح قلعه‌های روحانیان و پیشروی به سوی فلک سخن می‌گوید. او خود را ملک مقبل می‌داند و با افتخار از لشکر و صفدر خود یاد می‌کند. همچنین، از عشق و ارادت به دلبر و خرابات سخن می‌راند و در نهایت، کوی خرابات را قبله حاجات دل خود می‌خواند.
رده سنی: 18+ متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند خرابات و می‌تواند نیاز به بلوغ فکری برای درک عمیق‌تر داشته باشد.

شمارهٔ ۵۷ - قلعه روحانیان

بازکشم لشکر وتا به فلک بر روم
قلعه روحانیان گیرم و برتر روم

من ملک مقبلم لیک در این منزلم
صفدر و بس پردلم جانب لشکر روم

هر نفسی از علا میرسدم این صلا
وارهم وزین بلا بر در دلبر روم

پیرخرابات جان گر کشدم مو کشان
بنده کجائی بیا ، پیش شه از سر روم

قبله حاجات دل کوی خرابات ما
وقت مناجات دل محیی بر آن در روم
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶ - همی خواهم کاو بینم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸ - یارمستقیم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.