یا رب آزاد کن مرا از من
برهانم ز دستِ آهرمن

فرحی از شمامۀ رضوان
فرجی از زمانۀ ریمن

تا شوم ایمن از خطا و زَلَل
تا شوم فارغ از زمین و زمن

هرکه پرسد ز واحد القهَار
هم تو او را جواب ده که به من

بیش زین ره مده که برخیزد
این همه ما و من زما و زمن

نظری کن که بشکفد بی‌خار
گلِ امّیدِ ما ز طرفِ چمن

پیره‌زن می‌برد کلاوه و هست
قدرِ یوسف برون ز حدِّ یمن

ما سبک‌بار و او گران‌کاوین
ما روان‌ بی‌پناه و او ذوالمن

دست‌گیرا به فضلِ خویش بپوش
بر سرِ سیِّئاتِ ما دامن

به خودش خوان ز خود نزاری را
بیش از ایینش مدار با دشمن

«حکیم نزاری»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir