هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و دلتنگی شاعر است که از فراق معشوق رنج می‌برد. شاعر از بی‌قراری خود می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که یا به او توجه کند یا کاملاً رهایش کند. همچنین، او از وفاداری و عشق بی‌شائبه خود سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که بدون وعده‌های معشوق، تحمل هجران برایش غیرممکن است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و احساسات پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.

شمارهٔ ۱۰۰۶

تا از برِ من رفتی رفته‌ست قرار از من
زارم چو میانِ تو ای‌کرده کنار از من

گر تو نکنی محوم از آینۀ خاطر
کس در دو جهان دیگر گو یاد میار از من

گو عقل درین حالت تشنیع مزن باری
یا پای درین ره نه یا دست بدار از من

گر بی‌خودییی کردم آشفته چنین باشد
تو شرطِ بزرگی را خرده مشمار از من

من بلبلِ مشتاقم شوریدۀ گل‌رویی
مشنو که برآید دم بی‌نالۀ زار [از] من

من بر سر راه‌ِ تو با چشمِ دُر افشانم
تشریفِ وصال از تو ترتیبِ نثار از من

گر وعده نمی‌دادی وصل تو نزاری را
هجر تو برآوری یک‌باره دمار از من
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.