هوش مصنوعی: این متن به نقد افرادی می‌پردازد که ادعای درک عمیق معانی و مردانگی دارند اما در عمل ناتوان هستند. شاعر تأکید می‌کند که عشق واقعی نیازمند فروتنی، از خودگذشتگی و ایثار است، نه ادعا و تکبر. همچنین، متن به اهمیت گذشتن از خود و رسیدن به حقیقت عشق اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیازمند بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۰۶۶

ای به دعوی خویشتن را مرد معنی ساخته
وآن گه از دعوی و معنی ذره ای نشناخته

لاف مردی از تو کی زیبد چو وقت امتحان
هستی از تر دامنی دامن گریبان ساخته

این قدر دانی مگر کاندر حقیقت جغد را
نیست ممکن طوق معنی داشتن چون فاخته

سر فرازی می کنی آری ببین در کوی عشق
گردکان را سر به شمشیر ادب انداخته

پست شو در پای عشق ار عشق بازی می کنی
از تکبر تا به کی داری کلاه افراخته

عشق چون پروانه باید باختن بازی مکن
تا به بازی عشق بازی عشق نبود باخته

آن گهی با عشق پردازی که از خود بگذری
چون بپردازی وجود از خویش نا پرداخته

کی توانی بود آخر بر خر لنگ وجود
چون نزاری اسب همت بر دو عالم تاخته
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.